Serce jest jak szklanka. Niedbale trzymana, rzucona w złości, rozpierdala się się na milion małych kawałeczków.
Myślisz, że to coś więcej niż tylko rzecz? Że czuje? Że dźwięk rozbijanego szkła to przeraźliwy kobiecy krzyk?
Najgorzej jest, gdy to twoja szklanka jest rozbita. To twoja własność, więc schylasz się, by pozbierać wszystkie kawałeczki. Jest to niemożliwe, ale wiesz, że musisz.
Czasem znajdzie się ktoś, kto będzie chciał ci pomóc, ale zrani się w palec. Twój kawałek szkła zrani inną osobę. Nie zdarzyłoby się to, gdyby twoja szklanka była cała. Posunę się dalej - nie zdarzyłoby się to, gdybyś jej, kurwa, nie pożyczał byle komu.
Jaka jest różnica? Rozbitą szklankę sprząta się w pięć minut. Rozbite serce...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz